! Ин саҳифаи хусусии Каюмарси Ато, хабарнигори Радиои Озодист. Аммо навиштаҳои ӯ дар ин саҳифа мавқеъ ва дидгоҳҳои Радиои Озодӣ нест.

10 апреля, 2011

«ترانه‌های غریبی و مشکل مهاجران تاجیک»

مشکل مهاجرت ساکنان تاجیکستان به «روسیه» در ترانه‌های آوازخوان‌های این کشور هم بازتاب یافته است. حالا ده‌ها ترانه در‌باره غریبی، رنج مهاجرت، بی‌کاری و جدایی پدر از فرزندان سروده و به بازار برآورده شده است، که در آن از بی‌رحمی ملت‌گرایان، پلیس و کارفرمایان روس نیز قصه می‌شود.
این ترانه‌ها از جمله سیر خریدار‌ترین ترانه‌های تاجیکی به حساب می‌روند، که به درد هر‌کدام تاجیک سازگارند. زیرا خاندانی نیست، که در تاجیکستان اذیت مهاجرت در روسیه را ندیده و یا حد عقل در‌باره آن نشنیده باشد.
«نان‌آور خانه»
«بهرام غفوری» آوازخان محبوب تاجیک دو سال پیش ترانه‌ای را با نام «مهاجر» به بازار برآورد، که در آن از مهاجران کاری تاجیک با عنوان «نان‌آوران خانه» یاد می‌شود.
ای‌‌ مهاجربچه سرگردان تاجیک،
نوروز می‌رسد،
در بزم وطن، آی، بیا جای تو خالی‌ست.
نان‌آور خانه، نام‌آور خانه،
با رنج و غم تو، با پله دست و قد خمزده تو،
در بزم وطن چرخ زند شعر و ترانه، چنگ و چغانه…
مهاجرت کاری ساکنان تاجیکستان به روسیه در آغاز دهه نودم قرن گذشته شروع شده، تا‌کنون به شکل گسترده‌ای ادامه پیدا کرده است. هر سال در آغاز فصل بهار هزارها ساکن جوان و میان‌سال تاجیکستان برای دریافت جای کار به روسیه سفر می‌کنند و در آن‌جا به کارهای ساختمانی می‌پردازند.
تنها مهاجرانی که سند شهروندی روسیه را به دست آورده‌اند، امکان در فروش‌گاه‌ها و بازارهای مختلف این کشور نشستن و تجارت کردن را دارند.
یک گروه این مهاجران در بازارهای روسیه نیز بارکشانی می‌کنند. ولی‌ تنها مهاجرانی که سند شهروندی روسیه را به دست آورده‌اند، امکان در فروش‌گاه‌ها و بازارهای مختلف این کشور نشستن و تجارت کردن را دارند.
«پدر، انتظار توام»
با این حال رنج و اذیت مهاجرت را کودکانی می‌کشند، که شاید ماه‌ها و شاید هم سال‌ها از دیدار پدر خود محرومند. گذشته از این، صدها طفل بدون حضور پدر خود به دنیا آمده، پس از گذشت سال‌ها به دیدار او می‌رسند.
«فیروز علی‌زاد»، کوچک‌ترین آوازخوان تاجیک در ترانه خود با نام «۳ سال شد پدرم در روسیه» در این باره شکوه کرده است. در تصویر این ترانه «فیروز علی‌زاد» خاندانی به نمایش گذاشته شده است، که فرزندان در حسرت پدر، همسر در حسرت شوهر و مادر در حسرت پسر زندگی می‌کنند. در فرهنگ تاجیکان، که پدر سرابان خانواده دانسته می‌شود، گاهن زندگی بدون او برای بقیه خانواده گران می‌افتد.
هم‌چنین گروه‌های رپ‌سرای تاجیکستان این پهلو مهاجرت را به آهنگ کشیده‌اند. در ترانه‌ای با نام «مردکاری» گروه «بی افیکت» در دوشنبه چنین گفته است:
پدرجان، تو حالا در کجایی؟
مادرم بی‌ تو شده است بیمار
پدرجان، ما ترا انتظاریم…
این نگرانی‌ها و انتظاری‌ها در حالی‌ست، که تا‌کنون هزاران تابوت مهاجران تاجیک از روسیه به وطن آورده شده است. ولی با این همه مهاجرت کاری پایه اقتصاد تاجیکستان عنوان می‌شود. زیرا در یک سال این مهاجران توسط نمایندگی بانک‌های مختلف حدود دو میلیارد دالر به کشور انتقال می‌دهند، که برابر به بودجه سالانه تاجیکستان است.
اما گفته می‌شود مقامات این کشور برای بهبودی شرایط کار مهاجران خود در روسیه تلاش نکرده‌اند. دولت تاجیکستان در آغاز سال ۲۰۱۱ میلادی خدمات مهاجرت در نزد دفتر رییس جمهوری تاجیکستان را تشکل داد، در حالی که گروه‌های سیاسی می‌گویند مهاجران تاجیک برای دفاع از حقوق خود به یک کمیته یا وزارت دولتی احتیاج دارند.

Комментариев нет:

Отправить комментарий