در تاجیکستان گروه‌های پیدا شده‌اند، که با ضرب موسقی‌های معاصر ترانه‌های مذهبی اجرا می‌کنند.
«شبنم ثریا»، «صدرالدین نجم‌الدین» و «جانبیک مراد» از آوازخوان‌ها پاپ تاجیک، که میان تاجیکان و فارسی‌زبانان آمریکا و اورپا محبوبند، نیز ترانه‌ها مذهبی سروده‌اند.
«محمد صابر» از آوازخوان‌ها جوانی است، که خودرا پیرو «سامی یوسف» نشدخوان معروف جهان اسلام می‌داند و می‌گوید، «اگر موسقی و متن ترانه ترغیب‌گر اخلاق نیکو باشد، نه بر ضرر، بلکه به منفعت خواهد بود.
اکثریت آن‌هایی که در تاجیکستان ترانه‌های مذهبی اجرا می‌کنند، «سامی یوسف» را مثال می‌آرند، که توانسته است توسط آهنگ‌های خود فرهنگ اسلامی را ترغیب کند و پیام خود را از طریق موسقی برساند.
«محبوب گنجه‌علی» شاعره موسقی در تاجیکستان هم می‌گوید، «از یک سو «سامی یوسف» خود را هم‌چون نفر معاصر و از طرف دگر اسلام را به شکل زیبا معرفی کرده است.»
اما این گفت‌وگزار در حالی است، که به قول شارهان موسیقی خواندن ترانه‌ها مذهبی از دوران پیش میان تاجیکان شهرت داشته است.
«سلتان همد» می‌گوید این نوع ترانه‌ها مذهبی «مناجات» یا «نعت» عنوان داشته، بیش‌تر در وصف پیامبر و دگر بزرگان اسلام با نواختن اسباب‌ها موسقی سروده می‌شود.
همان‌طوری، که «آقا همد» گفت، «نعت‌خوانی در دوران شوروی به مبارزه کومنـست‌ها رو‌به‌رو آمد و طول هفتاد سال خواندن متن ترانه‌های، که در آن پیامبر و یا خدا وصف می‌شد، ممنوع بود.»
سلتان همد می‌گوید: «کومنست‌ها در دوران شوروی تلاش کردند، که از نعت‌خوانی گروهی جلوگری شود، چون آن‌ها به‌خوبی می‌دانستند، که مضمون و مندرج نعت را توصف پیامبر و یاران او تشکل می‌دادند.»
حتا گفته می‌شود در دوران شوروی مقامات امنیتی نعت‌خوان‌ها را اذیت می‌دادند و بازداشت می‌کردند.
به واسطه موسقی تلاش دارند، که موعظه روحانیان را به دست جوانان برسانند و امروز این موعظه‌ها موسقی‌دار زنگ تلفون‌ها موبیل گروهی از جوانان را هم عوض کرده است
تنها پس از رسیدن به استقلالیت، در تاجیکستان متن سرودهایی خوانده شدند، که در آن وصف پیامبر و یاران او وجد داشتند.
خود دولت تاجیکستان نیز در دو سال پیش فیستوال نعت‌خوان‌ها در کشور را برگزار کرد و یک نوع ارج‌گذاری‌اش به نعت‌خوانی را نمایش داد.
«عمر تیمور»، «محـمد سعید احمد» و شادروان «تغایمراد خشوقت»، معروف به «قاری یاوانی» از نعت‌خوان‌های معروف تاجیکستان دانسته می‌شوند.
اما «قاری نعم جان»، که از سال 1991 به این سو در شمال تاجیکستان مناجات می‌خواند هرگز از موسقی استفاده نکرده است.
وی با وجد این که موسقی را حرام نمی‌داند، ولی می‌گوید، «تلاش کرده است که مردوم را نه به آهنگ، بلکه بیش‌تر به متن مناجات جلب کند.»
به هم آمیختن متن ترانه‌ها مذهبی با موسقی و محبوبیت آن‌ها میان مردم تاجیکستان آخر کار نیست.
در این رابطه گروهی هم هستند، که نتنها آمیختگی متن ترانه‌ها مذهبی با موسقی را قبول ندارند، بلکه به موسقی برخورد منفی می‌کنند.
برخورد منفی به موسقی از طرف مسلمانان تاجیکستان هنوز در ابتدا سال‌های 1990 ضمن دعوت‌ها منع ترانه و رقص در عروسی‌ها و آوز‌کردن آن‌ها با وزع و نعت یا صحبت‌ها از قر‌آن حدیث صدا داده‌اند.
بعد از جنگ سال‌ها 1992-1997 تاجیکستان چونان دعوت‌ها کاهیش یافتند، ولی سال‌های آخر نسل جوان اسلام‌گرایان تاجیک در پیام‌ها خود موسـقی را حرام می‌شمارند.
ولی برعکس این دعوت‌ها امروز حتا در زیر ثبت موعظه‌های روحانیان معروف تاجیک آهنگ می‌گذارند، تا آن به نسل نورس بیش‌تر پسند‌اید.
یعنی به واسطه موسقی تلاش دارند، که موعظه روحانیان را به دست جوانان برسانند و امروز این موعظه‌ها موسقی‌دار زنگ تلفون‌ها موبیل گروهی از جوانان را هم عوض کرده است.
Комментариев нет:
Отправить комментарий