Аслан аз тамошои телевизионҳои давлатӣ дар Тоҷикистон, ки ҳамеша сохтаю бофта наворҳояшонро омода мекунанд, хушам намеояд. Ва хоҳ бовар кунеду хоҳ не, чандин сол аст, ки ин телевизионҳоро бо ҳавас тамошо накардаам.
Агар иштибоҳ накунам, шояд қисмати бештари сокинони кишвар ҳам ин ҳолу ҳавои маро дошта бошанд. Худам борҳо шоҳиди ин шудаам, ки дар кӯчаву бозор ва ҳатто маҳфили хонаводагӣ телевизони Тоҷикистонро барои нотавонӣ ва пахши наворҳои дилгиркунандааш танқид мекунанд. Ҳамчунин, моҳе нест, ки дар ин оё расонаи мустақил телевизион ва журнаистону раҳбарони онро ба боди танқид накашанд. Вале гӯё, барои ин муассиаи давлатӣ ин ҳам сӯҳбату сухану таъкидҳо коргар набудааст.
Аммо ахиран, баъд аз он ки раиси ҷумҳур маъракаи пешазинтихоботиро эълон кард, ба он таваҷҷӯҳ кардам, то бубинам, ки телевизиони тоҷик дар бораи интихобот, “имтиҳони ҷиддӣ” барои Тоҷикистон, чӣ мегӯяд. Мутаассифона, ин телевизионҳо аслан ба ин мавзӯъ аз нигоҳ хос назар намеафкананд ва баръакс, ин мавзӯест, ки гӯё сари муҳаррирон ва масъулонашро ба дард меорад.
Аввалин хабаре, ки ин телевизион пахш кард, чанд лаҳза дар бораи анҷумани Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон дар Кохи Ҷомӣ буд, ки барои баргузор шуданаш дар ин кох худи раиси ҷумҳур мусоидат карда буд. Албатта, ин тааҷҷубовар буд, ки чӣ гуна телевзиони Тоҷикистон, ки дар рӯзи ваҳдати миллӣ аз Устод Сайид Абдуллоҳи Нурӣ, муассис ва раҳбари пешини Ҳизби наҳзат ва аз раҳбарони яке аз ҷонибҳои сулҳкунанда дар Тоҷикистон чизе намегӯяд ва ҳатто аз намоиш додани акси ин мард худдорӣ менамояд, чӣ гуна тавонистааст, ки аз анҷумнаи наҳзатиҳоро ва он ҳам пеш аз интихобот ва бо гарданбандҳои осмонияшон намоиш диҳад. Ҳатто миёни ҳамкоронам баҳсе ба по шуд, ки ҳамин наҳзатиҳоро бепул нишон дода бошанд ё бо пул.
Ман ба ин фикр будам, ки ё аз сӯйи ҳукумат фармон шудааст ё мусоидат шудааст ва ё ин ки наҳзат шояд чанд дақиқаи вақти пахши барномаҳоро харидааст. Лекин дар як тамоси телефонӣ баъзе аз масъулони ин ҳизб додани маблағ барои пахши хабар дар бораи анҷумани пешазинтихоботии ҳизбашонро рад карданд. Шояд дуруст гӯянд. Зеро ҳукумат барои наздик кардани рақибонаш аз ҳар коре ҳам даст намекашад. Яъне, бо як дақиқа вақти телевизиони тоҷик замин ба осмон омада намечспад, аммо мегӯянд, ки онҳо низ бо оппозитсия бархӯрди созанда доранд ва ҳатто барои намоиши анҷумани онҳо кӯшиш кардаанд.
Дурӯғ нашавад, бояд гӯям, ки дурбини телевизионҳои тоҷик баъзе аз анҷумани аҳзоби дигарро ҳам дидааст. Аз ҷумла, демократҳои ҷиноҳи Масъуд Собировро. Аммо мутаассифона дурбинҳои ин телевизион анҷумани пешазинтихоботии сотсиал-демократҳоро надид. Ин телевизион натанҳо навори баргузории анҷумани ин мухолифонро намоиш надод, балки қодир нашуд аз рӯйи эҳтиром ба бисёрҳизбӣ ва демукросӣ ду ҷумла дар бораи анҷумани ин ҳизб ҳам бигӯяд.
Яъне, телевизионҳои тоҷик, ки моли давлатанд ва аммо аз ҳисоби андози пардохтаи худи сокинон, ки баъзеи онҳо узви ин ҳизби мухолифнад, фаъолият мекунанд, ҳаққи тамошобинҳои худро нодида мегиранд. Аммо дар ҷавоб ба суоли хабарнигорон раиси телевизони Сафина ҷуръат кардааст гӯяд, ки ҳизбҳои дигар онҳоро ба анҷумани худ даъват накарда буданд. Дар ҷавоб ба ин ҷавоби Лутфулло Давлатов ҳафтаномаи “Нигоҳ” низ луқмаи намакине партофтааст. Яъне ба ҷойи ин ки хабарнигорон дунболи хабар раванд, бояд хабар дунболи хабарнигорони ин телевизон биравад.
Телевизиони тоҷик, ки бояд барои беҳбудии вазъи кишвар хидмат кунад, аслан аз пахши андешаҳои мухолифони давлат даст кашидааст. Гӯё, ки мухолифон дар феҳристи сиёҳе қарор доранд, ки ҳукумат онро тартиб додааст. Вагарна, чаро дар тӯли солҳои дароз мо наметонем пахши наворҳоеро бинем, ки дар он намояндагони аҳзоби мухолиф ҳам сӯҳбат кунанд?
Бо ин амали худ аслан мақомоти давлатӣ ба истилоҳ барои худ аз пеш гӯр кофтаанд ва танқиди мухолифон дар ин маврид ҷон ҳам дорад, ки давлат бо ҳама яксон муносибат намекунад. Яъне, худи давлат аст, ки одамон ба худиву бегона тақсим кардааст.
Фикр мекунам, пахши навор дар бораи андешаи аҳзоби мухолиф ҳам аз манфиат холӣ нест. Ба ҷойи он ки мо гапи боварнакардании як мӯйсафед дар бораи харидорияш аз саҳмияҳоии Роғунро бо 15 ҳазор сомонӣ пахш куем, беҳтар аст, ки дар ин бора бо намояндаҳои ягон ҳизб суҳбат кунем, ки онҳо дар худ ҳазорҳо пайрав доранд ва шояд кӯмаки онҳо ба дард хӯрад.
Бисёр хандадор аст, ки телевизонҳои тоҷикро ҳоло ба майдон таблиғоти Роғун табдил додаанд ва он ҳам бо пирону кампиракҳо. Охир, боварнакарданист. Боварнакарданист, ки як кампире, ки мегӯяд, шаст сомон пенсия мегирад, чӣ гуна ба Роғун кӯмак кунад? Бисёр хандадор аст. Барои ҳамин фикр меунам, агар телевизион минбари худиҳо набошаду дари он ба рӯйи ҳама боз гардад, ҳам обрӯйи худро ҳифз хоҳад карду ҳам рисолати аслияшро ба ҷо хоҳад оварду ҳам тамошобини бештаре пайдо хоҳад кард. Ва ҳамчунин ба воқеият наздик хоҳад шуд.
Ё аслан чаро масъулони телевизионҳои давлатӣ аз ин ҳама метарсанд? Кӣ барои онҳо намоиш ва сӯҳбат бо мухолифинро, ки узви ҷомеаи мо ва сокини ҳамин Тоҷикистони фақиранд, табу гардондааст? Охир, онҳо на душмани халқанд, на душмани ҳукумат. Балки онҳо бо камбудҳои ин ҷомеа мухолифанд ва мехоҳанд барои ислоҳ ва беҳбудии вазъ талош кунанд.
PS: Холо телевизиони хабарии "Чахоннамо" дар бораи интихобот ва хавзахои интихоботи сухбат мекунад. Вале то хол нашудааст, ки ин телевизион низ ба студияи худ намояндагони ахзоби мухталифро даъват карда, ба бахс кашида бошад. Дар холе ки хамин телевизион омодааст хамеша ва саривакт ахбори марбут аб интихобот ва бахсхои номзадхо аб интихоботи парлумониву президенти дар кишвархои хорич, аз чумла Украинаро нишон дихад...
Комментариев нет:
Отправить комментарий