Аҳзоби сиёсӣ ё “асбоби сиёсӣ”?

Аҳзоб ва асбоб. Ду калимаи гуногунмаъно. Яъне, аҳзоб ҷамъи калимаи ҳизб ва асбоб - дастгоҳест, ки онро барои иҷрои коре истифода мекунанд. Аммо дар Тоҷикистон ин ду калима тақрибан ба як маъно фаҳмида мешавад. Чӣ хел? Хеле содда.

Ҳоло ҳам аз аҳзоб истифода мекунанду ҳам аз асбоб. Яъне, ҳардуяшро ҳам мешавад, ки кор фармуд. Хоҳед бо ҳардуи ин ё мешиканед ё мебуред ва ё ҳамвор месозед. Агар ин ҳардуро пахш кардед, садо мебароранд, агар ба ҳоли худашон мондед, аз беҳавсалагӣ корношоям мешаванду занг мезананд.

Аммо ибораи асбоби сиёсиро ба ҷои аҳзоби сиёсӣ ман бофта набаровардам. Ин ибораро хеле ноогоҳона ва аммо хеле бамаврид яке аз муовинони раҳбари як ҳизби сиёсӣ, ки рӯйи кор омадани онро аксарият талоши худи давлат мепиндоштанд, баён кард. Вай шояд ҳис накард, ки чӣ гуфт ва ин гуфтааш барои ман як мақола мешавад. Аммо дар охири сӯҳбаташ пӯзиш хост, ки тоҷикиро хуб балад набуду канда–канда сӯҳбат кард. Ва сӯҳбаташ низ танҳо ҳамин як ибораро дошт.

Дар ин маврид, фикр мекунам, муҳим забон нест. Муҳим дил аст, ки пок бошад. Ва он чи ки дар дил аст рӯйи забон ояд. Ва ӯ ҳам ин ибораро аз дил бурун овард. Охир, вай дар ҳақиқат ин суханро рӯшод гуфта наметонист. Вай бовар дорад, ки ҳизбаш мубориз аст ва онҳо метавонанд Тоҷикистонро тағйир диҳанд. Аммо дилаш рост гуфт, ки онҳо аҳзоб нестанду асбобанд ва давлат дар ҳолатҳои зарурӣ аз онҳо бахубӣ истифода мекунад.

Аз тарафи дигар, ин эҳтироми хоси мансабдорону мансабталошону мансабхоҳони тоҷик аст, ки дар нисбати забони модарӣ – тоҷикӣ доранд. Қаблан ҳам дар бораи талаффузи ноҷои калимаҳо ва ибораҳо аз сӯйи мансабдорону сиёсатмадорони тоҷик журналистони мо навиштаву сӯҳбат кардаанд.

Масалан, дар оғози соли гузашта дар бораи ин мавзӯъ дӯсти азизам Далери Ғуфрон як матлаб навишта буд, ки як мансабдори тоҷик чӣ гуна вожаи бӯҳронро талаффуз карда натавонист ва онро бурҳон гуфт. Дар нишасти ахиринаш Фаттоҳ Сайидов, раҳбари Ожонси мубориза бо фасод ва ҷароими молиявӣ низ ба ҳамингуна як иштибоҳ роҳ дод. Вай ҳам ба ҷойи он ки маҳбас бигӯяд, баҳмас гуфта монд. Чӣ ҷои гилоя. Аз мост, ки бар мост-дия!