! Ин саҳифаи хусусии Каюмарси Ато, хабарнигори Радиои Озодист. Аммо навиштаҳои ӯ дар ин саҳифа мавқеъ ва дидгоҳҳои Радиои Озодӣ нест.

31 августа, 2010

Дилбар Самадова: “Касе аз мубориза даст кашид, мурда аст”

Сӯҳбат бо Дилбар Самадова, раҳбари Ҳизби сотсиал-демократ дар вилояти Суғд

-Аз интихоботи моҳи феврал бештар аз шаш моҳ гузашт. Вакилони нав курсиҳои худро ишғол карданду ба кор пардохтанду истироҳат ҳам карданд. Аммо шумо, ба унвони нафаре, ки дар ин сабқат муваффақ набудед, чӣ ҳол доред?

-Медонам, ки мо раъйи бештаре ба даст овардем. Мардуми зиёде низ аз мо ҷонибдорӣ карданд ва то ҳанӯз мегӯянд, ки “мо ба шумо овоз додем”.

Аз ин ки мардум хеле бедор шуданд, фаҳмиданд, ки ҳизби сотсиал-демократ “оппозитсияи созанда” аст ва эътимод карданд, ки мо метавонем вазъ дар ҷомеаро ба таври мусбаташ тағйир диҳем, табъи болида дорам. Вале аз он ки боз ҳам тақаллуб шуд ва бори дигар собит гардид, ки сухани президент, мутаассифона, қадру қиммат надоштааст, хеле рӯҳафтода шудам.

-Аммо иштирок дар интихобот тасмими кӣ буд?

-То интихобот ҳамеша таъкид мекардам, ки соли 2010 дар интихобот иштирок намекунем. Инро аз номи раёсати созмони вилоятии ҳизб мегуфтам ва воқеан мо иштирок накарданро беҳтар мешуморидем. Ба он хотир ки интихоботи соли 2005 барои созмони вилоятии мо шикасти бузурге дод.

Бахусус, баъд аз он ки чанд нафарро пушти панҷара шинониданду мо натавонистем аз онҳо ҳимоят кунем. Аз ҳама муҳим, тарафдорони зиёди мо аз ҳизб рафтанд. Ин ҳолат ду сол давом кард.

Пас аз ин боз нафарони нав ба ҳизби мо омаданд. Сафи мо дубора пур шуд. Вале роҳбарияти ҳизб баъд аз ваъдаҳои батакрори президент, бовар карданд, ки интихобот шаффоф мешавад, мо низ аз ин тасмими роҳбарият тарафдорӣ кардем.

-Баъд аз интихобот муносибати мақомот бо шумо, бахусус, бо аъзои фаъоли ҳизби шумо дар даврони интихобот чӣ гуна буд?

-Як нуктаро бояд эътироф кунам, ки нисбат ба интихоботи соли 2005 дар интихоботи соли 2010 дар вилоят фаъолияти мо заъифтар буд. Ин чизро бояд рӯйирост эътироф кунам. Чунки мо ба ҷуз Шокирҷони Ҳаким, ки соли 2005 низ номзадияшро гузошта буд, аз ҳавзаҳои якмандата дигар номзад надоштем.
 
Таъқибу фишор асосан дар ҳавзаҳои якмандата мешавад. Азбаски мо дигар номзадҳо аз округҳои якмандата надоштем, фишор низ ба чашм намерасид. Аммо дуруст аст, ки дар Конибдом нисбат ба тарафдорон ва он афроде, ки ба Шокирҷони Ҳаким кӯмак карданд, фишору таъқиб сурат мегирад.
Дигар як нуктаро ҳатман таъкид кунам, ки роҳбарияти ҳозираи ҳукумати Суғд роҳбарияти соли 2005 нест ва бархӯрдҳои шадид бо мо ва ҷонибдоронамон камтар мушоҳида мешавад.

-Мехостам чизҳоеро аз тавону имконоти намояндагии аҳзоб дар вилояти Суғд низ пурсон шавам. Ҳизби сотсиал-демократ то чӣ ҳад тавону имконоти кофӣ дар даст дорад?

-Агар имконияти молӣ надошта бошед, дигар имкониятҳо ҳеҷ аст. Имрӯз ягона камбудие, ки ҳизби сотсиал-демократ дар бахши вилоятӣ дорад, норасоии маблағ аст. Агар маблағ надошта бошӣ, “суханат асар надорад”.

Мо тавонистем, дар созмони вилоятии ҳизб нафаронеро ҷамъ оварем, ки иродаи мустаҳкам доранд, шахсони интелектуал ҳастанд, вале маблағ надоранд. Дар ҳоле ки интихоботи порлумонии соли 2010 як бори дигар собит сохт, ки маблағ нақши муҳимме дорад.

-Рақобат миёни аҳзоб дар вилоят чӣ тур аст? Феълан, дар шимоли кишвар кадом ҳизб намояндаи бештаре дорад ва ба истилоҳ “ҳизби нерӯманд” шинохта мешавад?

-Ин ҳизб ҳизби наҳзати исломӣ аст. Шумо, албатта, медонед, ки ҳизби сотсиалист ва ҳизби демократ дар чӣ ҳоланд. Ва воқеан ҳизбе, ки имрӯз нерӯву тавон дорад, ҲНИТ аст.

Интихоботи соли 2010 боз ҳам нишон дод, ки ин ҳизб имрӯз воқеан аз ҷиҳати маблағ низ камбуд надорад. Гузашта аз ин, тавонистааст,  дар идомаи панҷ сол аъзои бештареро ҷалб кунад.

-Вале худи шумо, ба ҷуз ин ки раҳбарии созмони вилоятии ҳизби сотсиал- демократро ба ӯҳда доред, боз ягон вазифаеро ҳам ба дӯш доред? Дар чанд соли пеш шумо устоди Донишгоҳи давлатии Хуҷанд будед, ҳоло чӣ?

-Соли 2006 аз Донишгоҳи давлатии Хуҷанд, танҳо ба далели ин ки роҳбари ҳизби сотсиал-демократ дар вилоят будам, аз кор рафтам. Дар давоми ду сол бо тиҷорат машғул будам. Ҳар боре, ки бо шогирдони худ дидор мекунам, онҳо аз ман хоҳиш мекунанд, то дар тарбияи журналистони ҷавон нақшу ҳиссае дошта бошам. Худам низ чунин нақшаҳо дорам.

Аммо намедонам, то чӣ ҳад ба ин орзуи худ ноил мешавам. Зеро дақиқ намедонам, вазъият ҳоло ҳамон вазъияти соли 2005 аст, ки аъзои моро ба идораҳои давлатӣ ба кор намегиранд ва ё ин бахши муносибот низ тағйир кардааст.

-Ин нуктаро ҳам донистан мехостам, ки шумо бар изофаи он ки раҳбари як ҳизб дар вилоятед, вале хонаву ҳамсару фарзандон низ доред. Онҳо ба фаъолиятҳои пурсару садои сиёсии шумо чӣ назар доранд?

-Маҳз интихоботи порлумонии соли 2010 вазъи хонаводагии маро хеле душвор гардонид. Ҳамсари ман намехостанд, то ман номзадиямро дар интихоботи порлумонӣ гузорам. Ҳам аз ин ҷиҳат, ки мо бояд 7 ҳазор сомонӣ гаравпулӣ медодем ва ҳам аз ин ҷиҳат, ки ман боз ба сиёсат ворид мешаваму аммо натиҷаи дилхоҳе ба даст намеорам.

Ростӣ, ҳамсарам зидди ин ҳама буданд. Вале ман ба ин ҳама чашм пӯшида, вориди сиёсат шудам. Баъзан мешинаму фикр мекунам, ки шояд хато карда бошам. Зеро мебинам, ки фарзандони ман аз ин чиз хаста шудаанд. Бахусус, духтарчаи хурдсоли ман, ки ҳоло нӯҳ сол дорад. Ман натавонистам, дар давоми ду-се моҳе, ки ба таблиғи интихобот машғул будам, фарзандонамро ҳамчун модари дилсӯз дар бари худам дошта бошам. Шабҳо дер мерафтаму саҳар барвақт мебаромадам.

Як чизи баде, ки дар фарзандонам дидам, мегӯянд, ки “мо бояд аз Тоҷикистон равем”. Ин нукта маро хеле ба ташвиш овардааст. Як ҳисси бадбиниеро нисбат ба беадолатиҳое, ки дар кишвар мегузарад, бедор карда тавонистан шояд гуноҳи ман бошад. Ба ҳар ҳол, фарзандон ҳеҷ гуноҳ надоранд. Аз он ки натавонистам, таваҷҷӯҳе нисбат ба онҳо дошта бошам, дилгир шудам.

-Ба ҳар ҳол, тасмими баъдии шумо чӣ хоҳад буд, чун ҳоло дар сӯҳбати худ низ гуфтед, ки талошҳоятон то ин муддат дар сиёсат бенатиҷа буда, номуваффақона анҷом шудааст?

-Ростӣ, мегӯянд, ки ноумед шайтон аст”. Аз Худованд шукргузор бояд бошам, ки имону иродаи мустаҳкам додааст. Чизеро, ки на ба ҳар бандааш арзонӣ медорад.

Ман ҳаргиз ноумед набудам ва ноумед нахоҳам шуд. Кӯшиш мекунам, муборизаро идома диҳам. Ҳаёт саропо мубориза аст. Тасаввур намекунам, ҳамин рӯз гӯйӣ, ки ман аз мубориза даст кашидам. Ин бадбахтии инсон аст.

Аз ҳамон рӯзе, ки нафаре гуфт, “аз мубориза даст кашидам”, гуфт, ки “ман имрӯз мурдам”. 

Комментариев нет:

Отправить комментарий