Аввалин бор, ба матлабе, ки дар нашрияи "Рӯзи нав" дар робита ба фаъолияти кории Қосим Қосимов, собиқ раиси вилояти Суғд ва ҳоло вазири кишоварзӣ, дар соли 2004 чоп кардам, собиқ муовини ӯ Хайриннисо Мавлонова номаи ҷавобӣ навишта ва таҳдид намуда буд, ки дар сурати "узр напурсидан барои паҳн кардани иттилои бардурӯғ" ба додгоҳ хоҳад кашид.
Баръакси интизориҳои эшон, мо аслан узр напурсидем ва ҳам нагуфтем, ки мо ҳақ будем ва ё ҳукумати вилояти Суғд. Аз ин қазия як моҳ гузашт ва дигар номае ҳам барои мо нанавиштанд ва ба додгоҳ низ даъват накарданд.Мисли ин ҳодисаҳое буданд, ки мақомот мехостанд дар навбати аввал забони моро кӯтоҳ кунанд ва бо он дасти дарозе, ки доранд моро муттаҳам созанд, ки иттилои бардурӯғ додаем.
Вале, агар ҳақ буданд, чаро ба додгоҳ накашиданд, то воқеъият рӯйи об барояд? Ё беҳтар аст, ки мақомоти мо низ пазируфтани ҳақиқатро ёд бигиранд ва ба кори хабарнигорон низ, ки хеле ба осонӣ ба даст намеояд, эхтиром бигузоранд.
Ин дафъа, дар оғози моҳи август ногаҳонӣ Маҳмадулло Асадуллоев, сухангӯйи вазорати корҳои дохилӣ аз тариқи майл-агент ба ман нома навишт ва хост, то барои ӯ занг занам ва ӯ хабари "хубе" барои ман дорад.
Ман, ки тоза аз шаҳри Хуҷанд омада, дар пайи омодасозии барномаи радиоӣ будам, натавонистам якбора барояш занг занам. Вале баъд аз гузашти чанд соат бо ӯ тамос гирифтам ва ӯ аз ман даъват кард, то ба вазорат ҳозир шавам.
Иллати ин даъвати ногаҳонии ӯро пурсидам, ки ҷавоб дод: бояд дар бораи матлабе, ки дар бораи боздошти Мавлавӣ Абдуқаҳҳор дар ноҳияи Рӯдакӣ навиштаам, сӯҳбат кунанд.
Мо машварат кардем, ки пас аз нисфирӯзӣ ба вазорати дохилӣ меравам. Тақрибан соати 2-и рӯз ман ба вазорати корҳои дохилӣ омадам. Маҳмадулло Асадулоев берун аз бинои вазорат маро интизор буд ва гуфт, ки бояд ба утоқи рақами 28, ҷои масъулони бахши амниятии вазорати умури дохилӣ, равам.
Дар он ҷо маро хуб истиқбол карданд. Чизи баде нагуфтанд. Дашном надоданд. Вале мегуфтанд, иттилоеро пахш кардаам, ки дар вазорат тасдиқи худро наёфтааст ва иттилоест-бардурӯғ.
Ба онҳо фаҳмонидам, ки ин иттилоъ агар дурӯғ бошад ва ё ҳақиқат, пеш аз он ки банда онро дар вебсайти ozod.org нашр кунам, вебсайти расмии Ҳизби наҳзати исломии Тоҷиикстон ва бо имзои Муҳаммадалии Ҳайит онро нашр карда буд. Ва мо ҳар он чи дар ин бора додем, иқтибос аз ин сайт буд, на чизе, ки худи мо ихтироъ карда бошем.
Зеро вақте ки хабари боздошти Мавлавӣ Абдуқаҳҳор дар сайти nahzat.tj пайдо шуд, бо Муҳаммадалии Ҳайит, муовини ҲНИТ, тамос гирифтам ва гуфтам, ки лату кӯб шудани Мавлавӣ ва баъзе аз шогирдони ӯро аз куҷо пайдо кардаанд. Оқои Ҳайит низ гуфтанд, ки бархе аз волидони шогирдони Мавлавӣ ба онҳо дар ин бора шикоят карда, хостори кӯмаки ҳуқуқӣ шудаанд.
Ҳамин тавр, он рӯз барои аввалин бор дар як идораи давлатӣ баёнот навиштам. Аммо сӯҳбати мо бо масъули бахши амниятии вазорати корҳои дохилӣ хеле тӯлонӣ буд. Вай ҳатто ба сарлавҳаи матлаби ман таъкид кард, ки чаро "Боздошти Мавлавӣ" навиштаам. Ин нафар, ки мегуфт солҳои тӯлонӣ дар Афғонистон хидмат кардааст, мутмаин буд, ки онҳо Мавлавиро боздошт накардаанд. Пас, суоле халқ мешавад, ки Мавлавиро даъват кардаанд, ки ба вазорати дохилӣ биёяд?
Ҳамин гуна сӯйи тафоҳумҳо миёни идораҳои адвлатӣ бо хабарнигорони тоҷик вуҷуд дорад. Онҳо мехоҳанд, ки худро мисли оби соф пок нишон диҳанд. Вале, охир, вақте камбудӣ гуфта шуд, пайи ислоҳи он шавед, на ин ки ба дунболи каси дигар уфтед, ки чаро шуморо накӯҳиш кардааст.
Аммо, фикр мекунам, иллати аслӣ дар ин аст, ки худи мақомот, вақте хабарҳо пайдо мешаванд, аз гуфтани он ва аз шарҳи он худдорӣ мекунанд. Аммо хабарнигор, ки бо ҷонканиҳо тасдиқи хабарро аз ҷои дигар пайдо мекунаду матлаб менависад, мақомот гила мекунанд, ки чаро назари онҳоро напурсидем.
Ҳадаф аз ин парешонгуфтор чизе нест, ба ҷуз ин ки бигӯям: пеш аз он ки касеро муттаҳам кунем, беҳтар нест, ки аввал гиребони худро бибӯем?
Комментариев нет:
Отправить комментарий