Салими Аюбзод
(аз китоби «Гунги хобдида»)
-Ба ман панҷ дона.
«Тоқ, - фикр кард Қурбон, - инҳо урфу одатро гум кардаанд. Гӯиё намедониста бошанд, ки адади тоқ хосияти хуб надорад».
Духтарак тангаҳоро рӯи тахтаи уребе, ки аз пармосидани зиёд лайс шуда буд, гузошт ва панҷ дона нони гармро якояк ба халтаи кабуди карбосӣ, ки дар як тарафаш чеҳраи Демис Руссос акс ёфта буд, андохт.
Порсол ман халта қатӣ омада будам, дар троллейбус студентон мазоҳ карданд. «Тағо дар халтат чӣ дорӣ? Тағо халатата намефурӯшӣ, китобҳоро андохта ба дарс мерафтем». Мани содда аввал чизеро нафаҳмида бар баробари онҳо хандидам. Хандаи мана дида онҳо боз баландтар хандиданд. Фақат ҳамон вақт донистам, ки маро масхара доранд. Як мардаки айнакии шалапапӯш бо лабханд ба ман менигарист. Ҳарчанд фикр кардаму фикр кардам, ягон гапи муносиб наёфтам, ки гӯям.
Ин духтарак ҳам студент бошад даркор. Худҳошон шарм накарда халта бардошта мегарданд, мо ки ба даст гирем, айб. Хайр, рости гап, халтаи ман калонтар буд.
(Идома дорад)
«Тоқ, - фикр кард Қурбон, - инҳо урфу одатро гум кардаанд. Гӯиё намедониста бошанд, ки адади тоқ хосияти хуб надорад».
Духтарак тангаҳоро рӯи тахтаи уребе, ки аз пармосидани зиёд лайс шуда буд, гузошт ва панҷ дона нони гармро якояк ба халтаи кабуди карбосӣ, ки дар як тарафаш чеҳраи Демис Руссос акс ёфта буд, андохт.
Порсол ман халта қатӣ омада будам, дар троллейбус студентон мазоҳ карданд. «Тағо дар халтат чӣ дорӣ? Тағо халатата намефурӯшӣ, китобҳоро андохта ба дарс мерафтем». Мани содда аввал чизеро нафаҳмида бар баробари онҳо хандидам. Хандаи мана дида онҳо боз баландтар хандиданд. Фақат ҳамон вақт донистам, ки маро масхара доранд. Як мардаки айнакии шалапапӯш бо лабханд ба ман менигарист. Ҳарчанд фикр кардаму фикр кардам, ягон гапи муносиб наёфтам, ки гӯям.
Ин духтарак ҳам студент бошад даркор. Худҳошон шарм накарда халта бардошта мегарданд, мо ки ба даст гирем, айб. Хайр, рости гап, халтаи ман калонтар буд.
(Идома дорад)
Комментариев нет:
Отправить комментарий