Ахиран роҷеъ ба матну оҳанги Суруди миллии Тоҷикистон дар бархе аз нашрияҳои озоди кишвар мақолоте чоп шуданд. Маҳаки аслии баҳс сари маҳал мерафт, на чизе бештар аз он. Матни ин Сурудро ин ҷо мегузорам, то бихонед ва назари худро нависед, ки ба Шумо чи чизи он писанд науфтод. Ҳамчунин шакли садоии онро метавонед бо клик кардани ин линк бишнавед: ह्त्त्प://व्व्व.वतान्वेब.नेट/न्यूज़/२००७-०८-१६-१५३९ Оё ҳоло вақти баҳс кардан бар сари матни Суруди миллист? Магар мо дигар мушкиле барои баҳс кардан надорем? Ё бо ин ҳол иддае мехоҳанд фикру хаёлоти моро аз мушкилиҳои мавҷуда ба дуриҳои дур бибаранд ва дар саҳнаи маҳалгароӣ бикашанд ва чанде дигар ба ҳоли мо биханданд? Намедонам. Дар ин бора зиёд фикр мекунам ва зиёд матолиб мехонам. Шумо чӣ???
Диёри арҷманди мо,
Ба бахти мо сари азизи ту баланд бод,
Саодати ту, давлати ту бегазанд бод.
Зи дурии замонаҳо расидаем,
Ба зери парчами ту саф кашидаем,
кашидаем,
Зинда бош, эй Ватан,
Тоҷикистони озоди ман!
Барои нангу номи мо
Ту аз умеди рафтагони мо нишонаӣ,
Ту баҳри ворисон ҷаҳони ҷовидонаӣ,
Хазон намерасад ба навбаҳори ту,
Ки мазраи вафо бувад канори ту,
канори ту,
Зинда бош, эй Ватан,
Тоҷикистони озоди ман!
Ту модари ягонаӣ,
Бақои ту бувад бақои хонадони мо,
Мароми ту бувад мароми ҷисму ҷони мо,
Зи ту саодати абад насиби мост,
Ту ҳастиву ҳама ҷаҳон ҳабиби мост,
ҳабиби мост,
Зинда бош, эй Ватан,
Тоҷикистони озоди ман!
(Шеър аз Гулназар Келдӣ;
Оҳанг аз Сулаймон Юдак(қ)ов)
Комментариев нет:
Отправить комментарий